Gözümdeki bu yaşlar ayrılığın gereği
Ne yaptımsa olmadı daha kurutamadım
Hasretinle kavrulan bu divane yüreği
Eğlemeyi unuttum seni unutamadım

Bir vedanla göçerttin gönlümdeki sarayı
Nefes kadar yakınken uzak ettin arayı
Acımadan açtığın sinemdeki yarayı
Dağlamayı unuttum seni unutamadım

Her yanım yıkık dökük virane şehir gibi
Hiçbir şeyin tadı yok yaşamak zehir gibi
Kuraklığa yenilmiş çorak bir nehir gibi
Çağlamayı unuttum seni unutamadım

Sana dargın olsam da söz edeni kınarım
Sakın ayakta sanma devrilmiş bir çınarım
Yıllarca ağlamaktan kurudu göz pınarım
Ağlamayı unuttum seni unutamadım

Sen gideli çalıyor ayrılığın sireni
O gün bugün tutmuyor yüreğimin freni
Hasretini yanımdan götürecek treni
Eylemeyi unuttun seni unutamadım

Sensizliğe kahrettim belki milyonlarca kez
Olsun ben kahrolayım yeter ki sen mutlu gez
Hep seni dilediğim dilek ağacına bez
Bağlamayı unuttum seni unutamadım

Üzerime kapattım hasret denen yorganı
Derde kurban eyledim solumda ki organı
Gittin diye boynuma doladığım urganı
Yağlamayı unuttum seni unutamadım




Mutlu Aydurmuş