Değerli olamadım,kimsenin hayatında
Kimse kaybetmekten korkmadı beni.
Çok çabuk yoruldum kahpelik yarışında
Kimse dinlemedi mesala söylediklerimi
Kimseler duymadı sessiz çığlıklarımı

Çok çabuk verildi kararım,
Bir celsede sürükleyiverdiler darağacına hayat mahkemesinden,
Sözlerimi bir hırsızın yalanları ile bir tuttular
Anlatamadım derdimi kimselere

Önyargılarla çevrli bir duvar gibiydi gözlerin bakamadım
Uçurumdu ellerin yavaş yavaş tutamadım
Çok çabuk verildi kararım, Hayat mahkemsinden
Seninle bakmak vardı Kızılay’a Bahçeli’ye Ankara’nın en tepesinden

Sıcaklığını hissetmem lazımdı yanaklarımda
Allı pullu düşlerimiz olmalıydı bizim
Mustakil evlerde domates, biber yetiştirmeliydik seninle

Sen çilingir sofrası kurmalıydın bana
O güzel Atakule manzaralı balkonumuzdan
Çocuklarmız sormalıydı ’içtiğin nedir ? ’ diye
İlaç çocuğum sakın sen içme demeliydim bende .
Dedimya ;
Çok çabuk verildi kararım,tadını çıkartamadım sevdanın .