Onca yemin, onca sözlerin, arkasında gizlenen
Ve soğukluğunu yüreğimde hissettiğim koskocaman bir ayrılık...

Sus! sakın konuşma.
Dinlemekten usanmadığım o tatlı sözlerin çıktığı dudakların sussun bugün .
Dur parmaklarım son kez dudaklarında dolaşsın,
Ve yıllarca dinmeyecek gözyaşlarım göz pınarlarımda ilk adımı atsın.

-Hayatın penceresinden seninle bakmak güzeldi.
Öten kuşları dinlemek ,ayazın soğukluğunu hissetmek,
Seninle yaşamak güzeldi.
Şimdi çağır o yaşlı demirciyi yapsın işini,
Taksın penceremize kara telleri ve söyle o yalnızlığa yavaş yavaş sokulsun içime.
Sol yanımı acıtmadan.
Söyle ona nefesimi kesmesin.
Lütfen bir kaç dakika daha bekleyiversin.
Ömrüm boyunca içimden çıkmayacak ya.

‘Sakın titremesin ellerin,
Yo, yo hiç korkma! yaşar bu kalp sen olsanda olmasanda’’
Diyemiyeceğim hiçbir zaman mesela..

SON KEZ BAK BANA,
VE AYRILIK SANA SESLENİYORUM, HAZIRIM ARTIK MUTSUZ VE ONSUZ YAŞAMAYA …