Gel Cemal Bir Çay İçelim


gel Cemal bir çay içelim iki laf ederiz ahvalden
seni bilmem ama ben çok özledim sılayı be
ağustostayız Sarıkamış ayazı yemiş gibiyim
yüreğim sanki kum torbası

gurbette uzun zaman oldu be Cemal
mutluluk caddesinde iki göz evim bile yok
benim değil o gökdelenler
nükleer karşıtı eyleme katılanlar kovuşturuluyor bir bir
ben gardımı almıştım zulme karşı
bütün mektuplarını yaktım üşütmüştü beni
bağımlı bağımsızlığın

söyle hele Cemal bana açık söyle
yeni dizide niye benim bir repliğim bile yok
ayakta alkışlanan ben değilim konserlerde
bozlaklarda dahi adım hiç geçmiyor
yüreğim kırılan aynalar gibi paramparça
sazımda tel kopuk tezenem kayıp yine kim bilir nerede

Cemal içim daralıyor diyemiyorum kimseye
arkadaşlar dünya turunda umurunda mı dünya
ben gidemiyorum Beşiktaş’ı seyreden Üsküdar’a daha
toplar damarlarım toplamıyor yorgun yüreğime kendi kanımı
yarmak geliyor ya içimden koca Marmara’yı ikiye
yok ki benim elimde o asa Cemal

sen dualara oturup yağmur bekliyorsun ya Cemal
dar döngünün içinde ben
mazgallardan taşan o kudurmuş sele
geçit vermeyen suyu acı ırmağa
başa çıkamıyorum ya öfkelerimle bir türlü azgın doğaya
agız dolusu sövüyorum hırsımdan beni anla

çok isterdim be Cemal
Selimiye’nin mimarıyla iki laf etmeyi
kuş kanadında Boğaz’ı ışıklar içinde seyretmeyi
bir sandal sefasında
"alişimin kaşları kare "
ya da
"nereden sevdim o zalim kadını "
sandalımın kürekleri siya siya
rotamız hep sevdalı yüreklere

topraktan çekmedim hiç ellerimi söylesene Cemal
hani benim Gesi’lerde bağlarım elma bahçelerim
şefi bile olamadım oda orkestrasının
ömrüm bitiyor Cemal ah Joponya’yı bi’ görebilsem
Amazon’un bereketi dünyanın olsun dünyanın
safari mafari nedir bilmem ki
umarsızlarla Afrika turuna da çıkmak istemiyorum zaten
köyümün kör yıldızları bana yeter onların olsun Paris neonları


dönme dolap bile dönmeyi unutmuş öylece duruyor yörüngesinde
baksana Cemal
binmeseydik keşke kaldık mı havada pısırık bulut gibi
görüyor musun sığınağa dahi giremeyen balıkçı motorları bomboş
bu nedenle et yerine de ekmek yiyecek bunca ahali
ben klasikleri okurdum daima bilirsin
çok iyi gelirdi bana
onlar da kesmiyor artık beni Cemal


gel hele Cemal bir çay içelim iki laf ederiz be
ara yerde aşktan meşkten de söyleşiriz
bakarsın hasretlere yatan sevdalarımızla ödeşiriz


Şükrü BEŞİKTAŞ