Sormayın nereliyim ben kimim nedir ismim
O giderken kimliğim özlerim onda kaldı
Aynada suretim yok belli belirsiz cismim
Varlığımı gösteren izlerim onda kaldı

Çoktandır hayal kurup düşlere dalmıyorum
Gönül sazımı kırdım türküler çalmıyorum
Şu yalancı dünyadan artık zevk almıyorum
Tüm tekmil tutkularım hazlarım onda kaldı

Uykusuz gecelerin oldum gönül sırdaşı
Taşlara çalıyorum akılsız delibaşı
Aşkın hediyesidir bana bunca gözyaşı
Hayata gülümseyen yüzlerim onda kaldı

Yalnızlığın efkârı yüreğimde ok şimdi
Hangi birine yansam yaralarım çok şimdi
O eski hallerimden inan eser yok şimdi
Kadere caka satan pozlarım onda kaldı

Hayallerim bin lime kalbim bir bağ bozumu
Hasret elimden aldı umut denen kozumu
Ayrılık çöpçüleri süpürdü tüm tozumu
Aşkın anlam bulduğu gizlerim onda kaldı

Karanlığın içinden hayallerin düşüyor
Zulamda ki sorgular yokluğunu deşiyor
Duygularım buz tuttu sevmelerim üşüyor
Dört mevsimim karakış yazlarım onda kaldı

Bozuldu bahçelerim hep boynum bükülüyor
Ektiğim umutlarım hoyratça sökülüyor
Konuştukça dilimden sitemler dökülüyor
İltifatlar yağdıran sözlerim onda kaldı

Beni benden götüren sevdanın nehiridir
Yudum yudum içtiğim ayrılık zehiridir
Ona olan umudum ecelin tehiridir
Bakışlarım yollar da gözlerim onda kaldı

Mutlu Aydurmuş