Ne geceler yaşadım gözlerinden karaydı
Gönlümde batan güneş sökecek diye umdum
Bu gidişin son değil, benim için ara’ydı
Pişmanlığın aşka diz çökecek diye umdum

Sensizliği vururken kalbim her saat başı
Yerimde kim olsaydı çatlardı sabır taşı
Halime acırsın da bir damlacık gözyaşı
Gözlerinden süzülüp akacak diye umdum

Gönlüm alışamadı bu nedensiz vedaya
Hala acaba deyip koşuyor her sedaya
El açıp yalvarırken gece gündüz hüdaya
Vicdanına merhamet ekecek diye umdum

Gençliğim ellerimden kayıp giderken bile
Hep umutlar büyüttüm aşka katmadım hile
Keremi kül eyleyen hasret denilen şule
Senide benim gibi yakacak diye umdum

Bilemedim bu aşkta haksız mıyım haklı mı?
Sonunda Mecnun oldum kayıp ettim aklımı
Şiirlere dökerken her gizlimi, saklımı
Ahvalim dikkatini çekecek diye umdum

Sanki dertle karılmış bu sevdanın mayası
Bana zulüm etmekten yok kaderin cayası
Şu biçare gönlümün on senelik rüyası
Bir ihtimalde olsa çıkacak diye umdum

Ey benim hayatımı yerle yeksan edenim
Toprağa göz kırpıyor bu çilekeş bedenim
Mezarımın başına yazılmadan nedenim
Yüreğin bu zulümden bıkacak diye umdum