Bu sana son şiirim bilki son seslenişim
Aşkını ta kalbimden söküyorum hayrıma
Ve adını anarken bu son kez hislenişim
Bir kaç damla gözyaşı döküyorum hayrıma

Seninle bir bütündük Mekkeyle Mina gibi
Ortada koyup gittin veled-i zina gibi
Şimdi sensiz hayatım harabe bina gibi
İçten içe yıkılıp çöküyorum hayrıma

Sen ki kara sevdamdın sen ki gönlümde ece
Yazdığım her şiirim sanaydı hece hece
Aşk bir nefret doğurdu veda ettiğin gece
Bak el bebek gül bebek bakıyorum hayrıma

Gönlüme reva diye bahşettin ya kederi
Demek ki bu kadarmış bunca yılın ederi
Bütün kabahat benim suçlayamam kaderi
Bu aşkın cezasını çekiyorum hayrıma

Sanma gönül sayfamda hala adın yazıyor
Yokluğun bu sevdaya hergün kuyu kazıyor
Ne vakit seni ansam isyanlarım azıyor
Yedi ceddine rahmet okuyorum hayrıma

İçimde pişmanlık var dilimde bin bir keşke
Sonunda düşman oldum ömür verdiğim aşka
Senden bana ne kaldı bir tek resminden başka
Onu da senin gibi yakıyorum hayrıma

Seni unutmak için takvimlerle yarıştım
Bazen zor geldi hasret yağmurlara karıştım
Nihayet hem hayatla hem kendimle barıştım
Açtığın yaraları dikiyorum hayrıma

Velhasıl bu sevdayı başımdan savma vakti
Ve yeniden sevilme yeniden sevme vakti
Nasılsa sen yapmıştın ayrılıkla ilk akti
Ben de altına imza çakıyorum hayrıma[ /kalin ]