nedense eksik bir yanım’ız bir yanımız sancılı, diğeri sağır tonlarca ağır bir yükün altında inler yalnızlığımız bir dost ararız ucundan tutacak azcık, silkeleyecek bizi tutuklu kaldığımız izbede
yollar ıslak, çamur, kaygan, pıtraklı yinede ilerde bir diken çiçek açmış bir taş yuvarlanmış aşağı da, parçalanmamış yağmur yağmış, güneş açmış bir kavganın üstüne ölüm düşmüş insan umuda küsmemiş yine de dağa çıkmış
dağa çıkmış emekleyen bebe gibi işçiler sanki doruğuna bayrak dikecekler Everest’te çıplak yürekle, çıplak istek yanyana yaslanarak dağ gücüne dağlarla birbirine yaslanmış bir amaçta insanlar
nedense insan ağır insandan biri yüklenir, diğeri düşer yalnızlık eklenince kaybolmaz yanızlıklar elleri yine boşlukta sallanır kimilerinin uzanamadan gerçek dünyaya önüne getirilir öteki dünya dinin ipi gerilir
geçeceksen geç, sırat! daha yaşamaya kaç vardı neyle örttünüz yalnızların üstünü
hadi tutuklular dışarı desek iki ucu kapalı hayat!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
nedense eksik bir yanım’ız bir yanımız sancılı, diğeri sağır tonlarca ağır bir yükün altında inler yalnızlığımız bir dost ararız ucundan tutacak azcık, silkeleyecek bizi tutuklu kaldığımız izbede
yollar ıslak, çamur, kaygan, pıtraklı yinede ilerde bir diken çiçek açmış bir taş yuvarlanmış aşağı da, parçalanmamış yağmur yağmış, güneş açmış bir kavganın üstüne ölüm düşmüş insan umuda küsmemiş yine de dağa çıkmış
dağa çıkmış emekleyen bebe gibi işçiler sanki doruğuna bayrak dikecekler Everest’te çıplak yürekle, çıplak istek yanyana yaslanarak dağ gücüne dağlarla birbirine yaslanmış bir amaçta insanlar
nedense insan ağır insandan biri yüklenir, diğeri düşer yalnızlık eklenince kaybolmaz yanızlıklar elleri yine boşlukta sallanır kimilerinin uzanamadan gerçek dünyaya önüne getirilir öteki dünya dinin ipi gerilir
geçeceksen geç, sırat! daha yaşamaya kaç vardı neyle örttünüz yalnızların üstünü
hadi tutuklular dışarı desek iki ucu kapalı hayat!
4. 10. 2013 / Nazik Gülünay
İyi bir konu güzel bir anlatım serbest nazım dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.
yollar ıslak, çamur, kaygan, pıtraklı yinede ilerde bir diken çiçek açmış bir taş yuvarlanmış aşağı da, parçalanmamış yağmur yağmış, güneş açmış bir kavganın üstüne
Ne zaman açacak güneş üzerine tüm görkemiyle?
Parçalı bulutlu hallerimizden inan içi karardı toplumumuzun, sevgiler kalemine ve yüreğine canım..
Eziliriz de hayat yükünün altında, inim inim inler yalnızlığımız... Tutuklu kaldığımız izbeden, silkeleyip çıkaracak bir dost ararız. Hele de, vatanından uzaktaysan, başka coğrafyaların, başka iklimlerin, başka kültürlerin kucağında çekmekteysen yalnızlıkları, işin boyutu bir başka oluyor gerçekten... Şiirlere sarılıyorsunuz, cümlelere, kelimelere...Heceler bile... Yeter ki, bir bukle memleket koksun hani...
'' nedense insan ağır insandan biri yüklenir, diğeri düşer''
Hayatın realitesi bu... Kader, neden bilinmez, böyle tuhaf yazılıyor bazen... Yani, aynı noktaya, yüce dağların aynı doruğuna, iki insan birden tırmanamıyor. Çıkılacak dağ bir, varılacak doruk noktası tek, bayrağı dikecek olan da tek kişi olunca, biri yuvarlanıveriyor yükseklerden eteklere...
Ve, düşenin de dostu olmaz demiş ya atalarımız, dostunuz da olmuyor düşüşlerinizde... Yalnızlıkları yaşıyorsunuz... Yaşıyorsunuz...Yaşıyorsunuz...Yaşıyorsunuz... Sonunda, kaçınılmaz son.
''yalnızlık eklenince kaybolmaz yanızlıklar elleri yine boşlukta sallanır kimilerinin uzanamadan gerçek dünyaya önüne getirilir öteki dünya dinin ipi gerilir''
Yapacak bir şey, tutunacak bir dal yoktur. Zamanı, vakti geldi mi, düşene, kalkana bakmıyor Azrail... Yol, sırat yoludur artık, dönüşü yoktur...
Suçsuzsun ve biri itmişse seni aşağılara, korkma... Yolun açıktır inşallah... Yok, hilede, hurdada, üç kağıtta harcanmış, tepetaklak çakılmışsan, durum vahim demektir. Allah, yardımcın olsun...
Eğer, zamansızsa göçmeler, o zaman yüreğe düşer acı... Şiir söyler, gönül dinler... Destan misali işte...
''daha yaşamaya kaç vardı neyle örttünüz yalnızların üstünü''
Çok, çok, çok zor bir şiirdi. Hava karardı buralarda...Dışarda yağmur var... Soğuklar çaldı kapımızı... Ev soğuk, yemek yok, aç be aç yaşamaktayız... Kalkıp, yemek yapmam gerekiyor ama, şiirin karşısına çakıldık kaldık işin doğrusu... Güreşip duruyoruz kelimelerle... Yordu bizi, yordu...
Sanat yönetmeni gibisin arkadaşım. Şiirlerinle klip çeker gibi gündemde kalan. Sözcüklerle oynayıp rol veren yansıtan. Beğeniyle okuyup seni takip ediyorum. Sevgiler alkışlar İzmir'den...
Güzel ve anlam yüklü şiiriniz insanın 21. yüzyıl yalnızlığını ne güzel ortaya koyuyor, kalabalıklar içinde yalnızlık ve yabancılaşma duygusu. Bu duyguyu yaratan aslında teknolojik gelişmenin devliği ile ( uzaya ve sonsuzluğa açılma duygusu, elektronikteki baş döndürücü gelişmeler ) toplumsal bilincin geriliği arasındaki dev farklar insandaki bu yabancılaşma ve yalnızlık duygusunu oluşturuyor, çözüm yolu ayrı bir tartışma konusu olabilir. Tebrikler bu güzel şiiriniz için. Saygılar.
Çıkarsın çıkmasına da -aaa! gitmiş, dersin yaşamak istediğin, hani o bahsettiğin çicekli böcekli güzelim olan hayat, o güzelim hayat.bence akıp gitmesin ellerinizden o hayat.
Çıkarsın çıkmasına da -aaa! gitmiş, dersin yaşamak istediğin, hani o bahsettiğin çicekli böcekli güzelim olan hayat, o güzelim hayat.bence akıp gitmesin ellerinizden o hayat.
yine biz yine bizden dizler ve başımızda dönenler ama umutlarımız var açılacak mutlaka o kapalı tarafların aydınlığa çıkan kapıları... beğenim çokça Nazik hanım kutladım kaleminizi
Harikaydı, sizin şiirlerinizi okurken yalın bir sinema seyrediyorum sanki, çünkü öyle imge dedikleri kelime enkazları yok şiirlerinizde, güzel Türkçe ile yazıyorsunuz, sizi kutluyor selamlarımı sunuyorum Nazik hanım
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.