emeğin alın/terinde emek vererek ruhuma giydirdim aşkını.....!


çatışan mermiler dünyasında
ne/gelir aklıma biliyor/musun sevgili
hep kurallar koyulur ruhun gezinmelerine
özgür bir sevgi o/kadar sıkıcı gelir/ki karanlık gölgeye
biran koynunda kurşun çocuk bahçeleri asılır ekvator aklıma
çiğ ıslağı düşler satılır sanki, kıtalar arası sınırlı özgürlükte
düşünsene sevgili
bir meydanda sıkışan çiçekler nasıl açar postal izinde
delik deşik duvarların neresinden bakabilir sarı sıcak
aklıma toplanmış ölüler tanıklık ederken acı şiirlere
hayatın neresinden sürebilirim/ki atlı karıncayı.....
deve karanlık kulağı aydınlık siperde eşeliyorum külleri
alnımdan süzülen terin garantisiyle biran bakıyorum yukarı
tuzlu bir direniş içinde sınıyorum dünyayı sevgili
sanki umut bir kara/delikten koparılmış gibi
sessiz doküman/lar çiziliyor heybesi savaş tanrısı adama
ve kaybettikçe dünya
insan daha çok küçülüyor.......
sen aklıma yelkovanla akrebin her çilesinde düşüyorsun
ama yanılgılı bir portre canlanıyor bulanık bir/yerde
fikrimin tutuksuz şehrinde büyüyorsun durmadan
lakin biliyorum/ki bir/yerlerde bir acı yazılıyor
çözemiyorum hayatı ve seni alıp gözlerime
bir deniz kenarı gazetesinin hiç okunmayan yerine gidiyorum...

sevgili
düşler o/kadar kanarken ütopya kavgalarımda
dünyanın rahmine vuruyor bom sesli bir din
alışık olduğum dualar ayinler yakıyor etini çocukların
esnek sözcükler ağlıyorum kendimce kilin üzerine
duvardan geçen geçmişe yolculuklar hesaplıyorum
ama geleceğin rakamlarını avucumun içinde buluyorum....

tercihi bir kase umut dünyadasında
seni sevmenin bilincinde ayıklıyorum acıları
sevmekten ötede bir anı var onu getiriyorum
yollar ne/kadar yabancı artık sevgili
sureti düz vagonlar gibi geçiyor hayat
altı üstü gülümseyişe bir çocuk sürmek istediğim
yinede ağrıların terli iklimlerinde akıyor acınası dünya.......

aşkın coğrafyasında yıkılıyor koca binadan yaşamlar......