onunla bunu yatıştırmak
gövdene çarpmış bir rüzgar olabilir
sanılanlar hiç bir şey ifade etmiyor
neyden bahsediyorsunuz
çekişmemizin sebebi ne

duyduğunu derin kesiklerle tamamladı
hey sen ve küçüğüm
baş yankıcının oğlu
sesinin kıvamını bil
zavallı bir köylü ve çocuğunun
dibinde sebil
öylesine akıp gidemezsin

şimdiye ve geçmişe
senden daha kudretli olduğum halde
bu acımasız oyunu
boyun bükücü bir emir tadında söylemen
midemi bulandırıyor
bir düşünsene
ardı var mı aklının
nasıl uzatabilirsin ki karşı durmayı
kendini ben sanıp
bana vardıkça

ve aniden bütün nefretini kusman dışında
ilk infilakların üstüme yığdığı
ve sonrasında hırsı azalmış bir garipsin nihayet
ulaştığımız sonuçların zulasında
sana insan diyorum insan
irkilmeden dur kendi ardında
ve sakın aydınlık olduğunu sanma

uyan
ve romantik kelebekler gibi gününe kapıl
hayatın mutlu olan rüzgarı mısın sorma
ya da başında taşıdığın bu gök yüzü
mavi bir kuyuyu beyaza çevirip derinleşiyor mu
üstüne bastığın karıncaları bilmeden
o zaman
hala sevecek kadar vaktin var
çıldır ya da
son kez sarıl hayata.