2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2035
Okunma

çoğu kez sade yazmak zordur...
hayata gözlerimi açtığımda
ılık nefesini hissettim annemin
annem oldum...
ve hayatın merdivenlerine ilk adımımı attığımda
sıcacık ellerini hissettim babamın
babam oldum...
ilk harfini yazarken adımın
sıcak sesini hissettim öğretmenimin
öğretmenim oldum...
yürürken tozlu yollarında köyümün
bir çift ayak sesini hissettim arkadaşımın
arkadaşım oldum...
...
gecemde yıldız
gündüzümde güneş
kışımda kar
yazımda rüzgar
baharımda çiçek
sonbaharımda yaprak
kimsesizliğimde yalnızlık oldum...
ilk kez çarptığında kalbim
gözlerindeki cenneti hissettim
sen oldum...
ve gittiğinde yanarken içim
gözlerimdeki sonsuz denizi hissettim
hiçbirşey oldum...
ve sahipsiz kaldığında herşey
toprağın kokusunu hissettim
ama toprak olamadım...
ve geri dönüp kendime
asla ben olamadım...
Hakan Zengin
.
5.0
100% (3)