Uzun cümleler
Sığmaz oldu kitabın ortasına
Sonunu görünce kahraman
Bir köpek resmi sonra en ünlülerin yanında
Descartes, Kant, Shakespeare, Goethe
‘onlar olmasaydı var olamazdık
…biz seviyoruz onları, onlar da bizi’

Olacak, budala ve embesil olmak zoruna gitmiyorsa
Bir köpek olmalı yanında
Okşamalı
Sevmeli
Bakmalı tatminkâr ithal formüllerle
Tepki ödipal yapısıyla boğarken geceyi
Filozof ölümler aşka sarkıyor diye şüphe etmemeli
Rüya terinden çıkarken şaşkın bakışlar
Ve Çin çillerini dökerken utanç için de ateşe
Susmalarım nasıl bir cürettir
Üstünü alamadığım ilmimin yastık yüzüne

Evet, gitgide büyüyorum, gidiyorum, kesiliyorum
Ellerim ölüyor,
Yüz soluksa kan donuk, oysa belirsiz, belirtisiz
Ormanlar da tavşan elması unutuluyor
İncir sisinde çağırdığım ıslak, yapışkan ten
Okşadıkça yarasından iyileşecek

Bu sonbahar,
Dün bahar, yaz; önümüz kış
Lotte çevresindeki çocuklara tereyağlı ekmekler dağıtırken
sarılıyorum ateş böceği gibi
Beni saklamayan tüllere

Hep sinlerin dini var
Suçların ortaklığı gibi bir gün
Belli belirsiz üstleniyorum ben de bu suçu
Kabardıkça yeşeriyor kabukları sesimin