hayır heyecanım kendine efendilik yapan bir ilahın
gücünü aynı şekilde iletememenin
yalanlarla boyalı bakışlarından
ya da korktuğunu söyleyemeyen gölgelerin
şaha kalkıp gerçeği anlatması nöbetidir

evet bir şelale gördüm ve düşündüm ötesini
düşündükçe kıldan ince köprüler kuran eziyetlere
balçıktan daha yumuşak şarkılar okumak
ve ona yakışmak adına söylenen bütün soytarılıklara
izin veren bir kalbimin olduğunu itiraf ediyorum
fakat yüzüme vurmayın kabus kılıklı anılarımı

yeşil tümsekler kaçar
bunu biliyorum demenin anlamını karıştırdıkça
sağdan soldan kuşatılmış hisler bir karşılık arar
oysa aynası olmayan her anın ilerlemesini durduramayacak
yeni bir ileti sarar küçük ağzımı
söylemek söylenmekten daha kuralcıdır
kurur içimde yapay bir mumya
her şey değişecek değil mi
her şey değişecek
değişecek
değil mi

anlat bana ne olur doğru yok
desem de bir ironi çıkmazında kurulu adımlarıma
şaşkın ve dalgın çizdiğim resimlerime
bu olmamış yeniden diyecek iyi kalpli
veya kötü kalpli bir zalimin
pençelerinde ölmememe izin verin lütfen
bütün kötülükler adına
kendini sonsuza dek yakmak istiyor şeytan sizin için

can veren solucanın son çırpınışları
dalgalı ve sönük bir gündüzün son yalanı gibi
gitti ve tavuklara yem oldu
anlaşılmadık bir şey vardı nefes alışımda
tanrı üzümlerden ve gökten daha uzak duymayı
kendine yakıştıramıyordu
tükendikçe çoğalan bu sonsuzlukta

unuturum kenar gülüşlerimi bırakarak size
mutlu bir alyans gibi parıldayan güneşe
hiç sorulmamış bir soruyla parlarım
geçecek gerçeğin ağzında duman
rica etsem
siler misiniz beni boşluktan.