1
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
837
Okunma
suya düşen taşın yüzey dansını
seyrederek yürüyor karşıda çocuk
gemiler gelse hiç gitmeseler
yığılmasa kara kara küçük anılar
çıkartıp cebinden küçücük aynasını
bulutlara tuttuğunda ağlamasalar
yağmurlar biriktiren bir baharın peşine
sıcacık sarılmaları tamamlasalar
ağaçlar sevinir değil mi
gölgeler deliye döner yapraklar pervaneye
küçük sırlarını boynuna saran
yaralı saatlerin tanrıya ulaşma çabasında
biliyorum gelmeyeceksin
senin için hazırladığım boşluk rüzgarlara yenik düştü
onun için kaçıyor sevinç
çok uzak bahçelere
ve güneş hangi yana baksan yakıcı değil
öp desem gececi yıldızlar öper kanayan içimin karanlığını
hadi kopar çiçekleri dalından bu son olsun
beyazca köprüler bul koş
benden uzaklaştıkça
çocuk renkli derinliklere.
5.0
100% (13)
Cevap Yaz