Pirelerin sanatkarca berber olduğu bir zamanda
Geçmekteymiş zaman yol üstünden
Tüm büyüklüğüne inat
Küçülüvermiş o genç kızı gördüğünde
İstemiş onu ilk gördüğü anda takılıp kalmayı
Lakin geçmekmiş zamanın kaderi
Genç kız tüm şenliğiyle yürümüş yolda
Farketmemiş o an zamanın geçtiğini
Hayat üzerinde sürdürürken zaman gezişini
Geceler ve sabahlar hızlanmış şaşkınca
Yeni doğan gün yaşayamamış doyasıya
Tek bir amacı varmış zamanın
Görmek genç kızı kendi içindeki her an
Geçiyormuş kız her gün aynı yol üstünden
Fakat gösterememiş bir türlü kendini zaman
Farketmemiş ama değişmiş genç kız
Gün be gün artmış saçındaki aklar
Birgün yine geçerken zaman yol üstünden
Gelmemiş genç kız
Zaman telaşla durmuş yerinde
Batamamış güneş
Ay takılı kalmış yakamozlarda
Nice sonra aklına gelmiş zamanın
Sormuş yol üstündeki o asırlık çınara
Buradan bir güzel kız geçerdi
Geçmez oldu nerededir
Gülümsemiş çınar
Göstermiş dalları karşıdaki tek katlı evi
Zaman minettar kalmış çınara
Evin içine süzülmüş sessiz ve usulca
Gördüğü kişi genç değilmiş artık
Ayağa kalkamamış yaşlı kadın
İstemiş torunundan bir bardak su
Sonra bakmış onun gözlerine
Etmiş nasihat zaman çabuk geçer diye
O an anlamış zaman hatasını
Lakin bilmiyormuş geriye doğru yürümeyi
Atmış kendini evden dışarı
Rüzgara kapılmış her aşık gibi
Kendi içinde kaybolmuş bazen
Bazen yar ilinde duraklamış
Birgün dayanamamış
Parçalanıvermiş yüreciği
Denizi izlemekteymiş o an
Rüzgar onun parçalanan yüreğini yığmış kıyıya
Bir sürü taşlaşmış gözyaşı birleşmiş suyla
Akşama doğru kapı çalınmış usulca
Torun elinde bir paketle girmiş içeri
Yaşlı kadın dermansız açmış onu
Kucağına düşmüş zamanın yüreği
Bir kum saati
Gülümsemiş kadın
Zaman bir avuç kumdan başka nedir ki zaten
Anlamamış bir şey torun
Masanın üstüne koymuş kum saatini
Yaşlı kadın bir daha hiç şikayet etmemiş zamandan
Huzurla tersine çevirmiş kum saatini...