Yani neresinden başlarsak iyidir
Eğer yarı bırakılmış bir yol varsa önceden
Kanatları meyve bıçağıyla doğranmış güvercinlerin
Kafalarıdır çöp poşetinden yere doğru sarkıveren

Ben sarkmaktan dahi korktum
Güneş battı hep, yaz geldi
Gündüz bir kadın gibi manzaraya karşı
Eski kocasından otuz bıçak yarası aldı
martı. Göl yaptılar betonlarla, ağladı
Bodrum katlarında fareler sevişti
Ayak seslerini dinleyip kedilerin
Ben eskilerden bir melodi aldım ağzıma
Yüzü kızaran başarısızlar için çaldım
Ağzımda fışkıran bayram şekerini

Gördüm, kız aldılar, kız verdiler
Kız’aramadım, imkânsızlıktı, perde kapalı
Yıldızların heyulasıydı, sokak köpeklerin
Uyumuştu herkes, camda yarasa aradım
Şehir garip başlıklı bir kız çocuğu
‘Gidenin ardınca su akıyorsa,
Bir bildiği vardır yaradanın’ deyip arabaya bindim
Bindik, arabamız olmadan bindik hep
Arabasız bagajları pek çok sevdik
Herhangi bir şeydi dudakların
Konuştu,
Karşı apartmana gölgesi düştü,
Bir eriği tam ortasından ısırıp ayırdığında

Neresinden kesersek iyidir elmayı
En tatlı yeri karın ağrısı
Süzülen yaşlarını serdik teninin kapanmayan yaralarına
Örneğin
Bu delik Samanyolu’na çıkar,
Parametrelerce yeterli sayılmamışlar teorilerde
İç enerjilerin olduğuna inandık
-Ah entropi, ah ulu paradoks, irtibatlı işlemler
Eski tarihten mırıldandığım her müzik ıslattı yanımı, akımı
Yaktığın sigaraya aldandım
Sırtıma dayandın
Yaslandım karnına
‘Bir paket sigara bitene kadar kal’ dedin
Kalmak istedim
Bölüp derin nefeslerini dudaklarından

Kıyıya çevrildi yüzümüz
Gir bu koya, kını içinde, kırkmerdiven
Arabanın tekerleri inik
Talihsiz başım, susuz yanım aşk
‘Gideceğimiz yer kaç karanlık delik ayırır lacivertinden’
İp taşımaz bu salıncağı
Gözlerimi kapatırsan belki!

Yol bitmez,
Çarpıverir üzümlerin sırtıma
Sen infilak meselesi astrofiziğin
Yara alırsan iç kanımdan
Tuzlu da olsa
Deniz de olsa
Çok da çocuk kalsa

Taşın ağır geldiği yerdeyiz
Görüyorsun ki kendimi ele vermekle, tüm elektrik direklerinin ürkek ışıklarını cılız sarılmalara gebe bıraktım

Doğuveren kelebeklere ‘selam!’