3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1568
Okunma

Bir gün kayarsa bu şehir ayaklarımın altından
sükunetimin sırtını yasladığım asırların
Gövdesinde tutmuş bir nasır olacağım
Sen ki
bana ’eyvallah’ dedirttirdin
Sönmüşse içimdeki çocukluğun sesi
Kesilmişse nefesi
Sen ki bana acı’yı öğrettin..
Yalpalar durur içimde karanlıktan aheste
Durup çalkantılarını bozar bu aciz sesler
Sen ki son küsgünlüğüm
...
Bir gün vedalara açarsam kapılarımı eğer
İlk vedayı senden bekler
Son vedaya sıra bile getirmem...
Çünkü ben vedaları sevmem
Ve vedalara hiç bir zaman açık olmayacak kapım
Sen ki son ayrılığım...
Kalır bu gecenin üzerine sis buğu keder,
Bu insan sevmeyi ne zanneder?
Bir gün yükselirse dillerden özürler
Benim de şiir dökülür dilimden
Sen ki ödün verdim kendimden
Şimdi ne anlar gönül senin özründen?
5.0
100% (11)