Kan ve Sarma

durabilirmiş yasemin kokusu
Çürüdün mü çiçeği Yaşadın mı suyu
hepsi koklaşarak gecenin koynunda
âh devrilen gök ve yansıma ay
şahit misiniz kaybolan ânlara

kimsesizliği ırk olan insanlar
nesillerinden öğüt almaz
içtendir
yangın çıkıyor efsun bakışlarda
büyücülerin keskin uçurumlarında
sarkıp duran babamın saati
hancı ve yolcuyu devrediyor
yaşamaya pay çıkartıyor Konuk mahallesi
dallarına iyi bakıyor okul zili
buluşmalar savruluşlara denk gelince
kötü bir gelinin eline düşüyor dünya

Serapeum’da tanrımı azaltıyorum
ölümsüzlüğün anahtarı bendedir
çalakalem yazılı yazgıları içerir ağlayışlarım
gövdemi kan da götürebilir
küçücük bir aşk da
yol yeter ki yol anlamından kazınsın

yüzünü yüzümde bırak,
yüzün dinlensin bırak.

acı yeni ölen çocuklara
fitil diye verilir

zaman korkusudur bu yaşamak
yarına bırakılmış güceniklerle
kelime katıp sazın özüne
duyurmaktır aslolan gemideki küçümsenmeyi
yarmalar ve kavgalar dağılınca
insanın ilk kez sesini duyduğu karanlıkta
ölmek Halil ibrahim sofrasında

yatarmış saçları yan yan
kuzeymiş batıymış ilgilendirmiyor
yatağımda gezen örümceği
kadınların ağızları kitap gibidir örneğin
bunu duyan olmasın
olmasın terasların ferahlığında dilleri

sevişmeler öncedeydi
gitmelere çok yakın

sarmalarmış içindeki Körbeyi
tabutları gezdirince gözleri

durabilirmiş Yaşamak oğlu!



Payanda