Dokunma yarama yâr!
Bilsen içinde neler var?
Her mevsim kar her işim ah u zar
Uzak dursan ne var, ırak olsan ne de yarar!

Yaram kabuğa durmuş kaldırma kabuğunu yâr
Aşkım mayaya durmuş
Bilsen kime niyet tutmuş, neye kaymak olmuş?
Yaram derine işlemiş yüreğim kabuk bağlamış.

Bulaşma bana yâr
Dilinde zehir gözünde nazar var
Etme beni pazar eyleme beni azar
Seni görünce yüreğim kaynar
Aklım karışır elim ayağım dolaşır
Aşkın sırnaşır yüreğime sarmaşık olur canın canıma
Karmaşık olur ruhum âşık olur adım.

Baştan ayağa tuzaksın
Bende aşkından gayri ne ararsın?
Tehditsin içten içe bana
Ömrüme doğrultulmuş bir çift gözsün
Bir tutam saçınla boğarsın beni aşkına
Bir ela sözünle yakarsın beni narına
Atarsın beni aşkın yar’ına
Tutup çekmezsin beni yarına

Yâr!
Harcarsın acımadan bozuk para niyetine
Sende arta kalan beni sana fazla olan beni
Tüketirsin tek tek ağzındaki onca sözü
Sana sarf edilen şiiri sana serd edilen nesri
Sana dert olarak verilen beni…
Yüreğindeki onca aşkı meşki
Yok yerine bir kafası tozuk şerefine
Yerle bir edersin muzaffer komutan meziyetine
Oturursun şapa sonra şap şap aşka meze olursun
Bakarsın sevene sevilene mal gibi
Aşka oturursun bir sal gibi

Dokunma bana yâr
Ellerinde ateş var yanarım
Bakma bana yâr
Gözlerinde uçurum var düşerim
Adımı anma yâr
Dilinde iğne var batar canıma
Çıkmaz bir daha kanar canıma

Yâr!
Sende ne var bana karşı
Uğruma dökeceğin ne saklı yüreğinde?
Sarf edeceğin ne dizelere gebe ağzın?
Hangi izi göreceğim gözlerinde?

Yâr!
Aşkın varsa derdin vardır.
Aşkın yoksa derdin yoktur.
Sen ne de bikararsın!
Sen aşık değilsen söyle kuzum
Sen sahi ne işe yararsın?