ben sana öyle güzel baktım ki
kör oldum herkese.
ben sana öyle güzel baktım ki
boydan boya çiçeğe bürünen bir ağaç gibi
pürüzsüz bir
maviliğe boyanan gök yüzü
uçsuz bucaksız bir okyanusa dalıp gider gibi baktım
b
aşkasına bakmadığım gibi baktım sana
gönlümün b
aşkasına akmadığı gibi aktım sana
kurumuş bir dalın filizlenmesi
çöle dönmüş bir toprağın yeniden canlanması gibi baktım sana
kâh
yağmur oldum düştüm göz yaşlarının ardına
kâh rüzgâr oldum düştüm kokunun peşisıra
bir su gibi aktın gözlerimden düşlerime
kirpiklerimden yanağıma süzülen bir göz yaşı gibi
ve üstüme başıma döküle döküle içtiğim bir yaz günü
dudak çatlamışlığıma şifa olan soğuk bir ayran gibi
ben sana öyle güzel baktım ki
fark etmeden üzerine inen bir akşam serinliğini yaşarcasına
ve o karanlığın içinde bir çift
yıldız gibi parlayan
ve bana yol gösteren fenerim olan
güzelim gözlerine düşercesine
ben sana öyle güzel baktım ki
kar suyu gibi aktım yaz sıcağına vardığımızda
kopup geldim yücelerden ayağının bastığı toprağa
öldüm binlerce kez bir bakışına
ben sana öyle güzel baktım ki
b
aşkasına kör oldum