Fırtınalı denizde usul usul yol aldım
Hiç haberin olmadı gönlümü sana saldım
Yasak zamanlar için hesaptan günah çaldım
Sesim çıkmadan sevdim, sen farkında olmadın.

Bir söylesem şaşardı, bülbül gelirdi dile
Mecnun dahi çekmedi böyle dermansız çile
Gülüş eksik etmedim içim ağlasa bile
Bir an bıkmadan sevdim, sen farkında olmadın.

Bu aşkın fermanını dile getirmez sözüm
Ne sevmeye hakkım var ne söylemeye yüzüm
Ceylan bakışlarına tutuklu kaldı gözüm
Dönüp bakmadan sevdim, sen farkında olmadın.

İçmeye doyulmayan masum zehir gibisin
Üstüne gece çökmüş sessiz şehir gibisin
Vadilerden süzülen durgun nehir gibisin
Sana akmadan sevdim, sen farkında olmadın.

İzledim hayran kaldım, yüzündeki nakışa
Gönlümü feda ettim senden gelen yakışa
Bulutlar sarsa bile gözündeki bakışa
Alev çakmadan sevdim, sen farkında olmadın.

Bak hâlâ sözler suskun kalem ürkek yazıyor
Dile gelmez duygular yüreğimi eziyor
İnkâr etme boşuna gözler aşkı seziyor
Gönül yıkmadan sevdim, sen farkında olmadın.

Varlığın kalp ağrısı yokluğunda yandı can
İmkânsız bir vuslatın zehrini kardı zaman.
Kor ateşlerde yandım ruhu boğdu da duman
Seni yakmadan sevdim, sen farkında olmadın.

EMİN ZEYBEK
15 Aralık 2007
BURSA