Bu muhteşem gecenin, geceden de muhteşem
Gönül misafirine sevgiler sunuyorum.
Tarifsiz bir güzellik, ne devasa ihtişam
Kalbimin sahibine aşk ile yanıyorum.

Yıldızların içinden sevdayla yağar gibi
Geldi, düştü saçıma, bembeyaz bir kar gibi
Gönül pınarlarından ruhuma akar gibi
O en güzel hislerle taşıyor sanıyorum

Bilmem sonu ne olur? Bu aşk nereye kadar
Onunla beraberken inan tüm sesler susar
Fısıldarken adını içimde heyecan var
Dudağımda o ismi huzurla anıyorum.

Dalda bir gonca gibi ha açtı ha açacak
Dokunmaya korkarım tutsam sanki kaçacak
Gündüz bir başka güzel, geceye nur saçacak
Dünyamın güneşini nar’ından tanıyorum.

Gece sükûta vardı, yalnız onu duyarım
Kollarıma sokulur; ten değil ruh soyarım
İsterse hayal olsun, gerçek gibi sayarım
Böyle bir mutluluğa gönüllü kanıyorum.

Her sesi duymazdan gel, sadece beni dinle
Bakışlarımı boya gökkuşağı renginle
Ayağım yere basmaz uçuyorum sevginle
Kanadımda bir çift gül, kalbine konuyorum.

EMİN ZEYBEK
08.08.2008 BURSA