Seni beklemek başlı başına bir sevdaydı,
Bir bebeğin gülüşünü,
Bir dudağın öpüşünü,
Ve umut dolu yarınların
Bembeyaz düşünü beklemek gibiydi.
Yalansız, dolansız, saf ve masum,
Hiçbir hayali kirletmeden,
Sahte sözcüklere meyil etmeden,
Başka bir ismi zikretmeden,
Gözlerimdeki yalın bakışları,
Yalnız gözlerine odaklayıp,
Şiirde sazı, kışta yazı,
Ve yazda ayazı hissedip,
Simanı gözbebeklerime nakşedip,
Her gözümü açtığımda seni görmek gibiydi
Seni beklemek…

Seni beklerken hep hayaller kurdum,
Kaf dağından kardelen,
Sahillerden yakamoz,
Gökyüzünden yıldızları topladım,
Durdurdum zamanı sensiz geçmesin diye,
Tüm saatleri dondurdum,
Yokluğuna inat varlığına dokundum,
Saçındır diyerek papatyaları,
Ellerinin yerine dalgaları okşadım,
Vurup kendimi masmavi kıyılara,
Her acıda seni hissettim,
Gözümü her yumduğumda gözlerini,
Her şarkıda sözlerini,
Seni beklerken ben yağmurları içtim,
Gözyaşların diye kana kana,
Elele dolaşan sevgilileri seyrettim,
İkimizi hayal ederek.

Seni bekledim.
Yıllar boyu usanmadan, bıkmadan,
Kurduğum hiçbir hayali yıkmadan,
Sen bir an bile aklımdan çıkmadan,
Seni bekledim.
Ne bir ismin vardı, nede cismin,
Ne verdiğin tek bir söz,
Ne baktığın bir çift göz vardı,
Sadece düşlerdeki sevgilinin özlemi
Yaşanmamış bir sevdanın hasreti,
Bir hayal perisinin sureti,
Siyah beyaz bir filmin negatifiydin,
Rüyalarıma bile girmedin,
Ama ben seni bekledim,
Yazdığım her mısrada,
Dinlediğim şarkılarda
İzlediğim senaryolarda hep sen vardın.
Bir ömür hayallerimi sardın,
Gözümden ışığı, gönlümden umudu
Sabrımdan sükûtu hiç yitirmeden,
Yaşadığım acılara hayal ekledim,
Ben hep seni bekledim.

Seni beklemek,
Mevsimlerden baharı,
Küllerin içinde har’ı,
Tan yerinin ardında sabahı,
Ve belki de büyük bir günahı
Beklemek gibiydi.
Seni beklemek,
Sevgilerin en güzeli,
Aşkların en yücesiydi.
Ve ben hala seni bekliyorum.

EMİN ZEYBEK
13 Mart 2008