Ümitle gittiğin menzil uzarken
Her köşe başında yollar değişir.
Sen hala hayale şiir yazarken
Sarmanı bekleyen kollar değişir.

Sevda rüzgarında gönül sürünür
Sevilen sevene güzel görünür
Aşk bazen sahtekar hale bürünür
Koklamak istenen güller değişir.

Doğanın dengesi devadır derde
Güneş şifa olur değdiği yerde
Bir ağaç her sene filiz verirde
Çiçekten meyveye dallar değişir.

Yıllar geçip gider akan su gibi
Zaman bir boşluktur bulunmaz dibi
Gördüğün bunca şey, nerde sahibi
Dünya malı tutan eller değişir.

Devran farklı döner binlerce yıldır
Mevsimler şaşırmış, güneş saldırır
Buzullar erirken iklim çıldırır
Bendi yıkıp geçen seller değişir.

Ne hayal kurarsın, neler bulursun
Hele düşmeye gör, kader bir vursun
Kahve fincanında telve olursun
Hevesle baktığın fallar değişir.

İnanmak istersin söylenen söze
Saflıkla kanarsın her gülen yüze
Merhamet ederken yetim öksüze
Karşılık gördüğün haller değişir.

Dostların değişir ışığın söner
Akrabalar dahi sırtını döner
Yıkılmadan kalmak çok büyük hüner
Hayatı savuran yeller değişir.

Duvarların rengi yavaşça solar
Yalnızlık türküsü söyler odalar
Gün delir nağmeler hüzünle dolar
Titreyen sazında teller değişir.

Kalabalık içinde yalnız yaşarsın
Çıkan engelleri kendin aşarsın
Yaş ilerledikçe olgunlaşırsın
Ömrünü verdiğin yıllar değişir.

Zamanda karışır gündüz ve gece
Gözlerin kamaşır güneş girince
Aç susuz yürürken düşmeden önce
Bir serap görürsün çöller değişir.

Değişir! Değişmez dediğin şeyler
Gittikçe kirlenir temiz yüzeyler
Hükümsüz sayılır ağalar, beyler
Sönmeyen ateşte küller değişir.

EMİN ZEYBEK
24 Nisan 2021