Rüyalar emiyorum geceden
Başka başka
Şehirlerde uyanıyorum
Tuzlusun ve uzak
Belki de ağlamışsındır

Kaçmakta haklısın benden
Hastalıklıyım ne de olsa
Ne de olsa sevemem
Kısacık kaldı ömrüm

Öykülerini özledim
Bahtsız kızlardan
Cevval oğlanlardan anlattığın
Sonunu hiç
Getiremediğin öykülerini

Hepsi renginin peşinde
Islaklığına değecekler
Bir indirip
Bir kaldıracaksın onları
Sonra dalga dalga
Dolacaksın ciğerlerine
Saçlarını avuçlayacaklar
Göğüslerini yaracaklar parmaklarıyla
Öpecekler dudaklarından
Sokulacaklar kuytuna
Ve sana erecekler

Kızıyorum sana
Nasıl da öylece
Teslim oluveriyorsun?
Bıraksan hepsinin
Off neyse

Kabar hadi
Pırıl pırıl parla
Eksilme yalnız
Kop kahpeliklerden
Gel bana doğru
Atıver adımını

Bahçemde yeşermelisin
Körpe filizlerine
Çiğ taneli yapraklarına
Ruhuna dokunmalıyım
Taşın hadi bana
Bir taşımlık ta olsan

Çoğal çözül çisele
Yağ bana

Sırf senin için
Güneşten bir uçurtma yaptım
Okşa benliğini
Korkmadan

Artık şiir söylemeyeceğim
O sivri kayaya tırmanıp
Bakmayacağım da yansına
Çünkü anladım
Sen de istiyorsun
Hoyratça bıçaklanmayı
Bu yüzden gideceğim
Senden çok uzaklara
Senimin yakınlarına...