Hepsi bir nefes alım veriminde oldu
Ve izlerini asla kaybettirmek istemeyen kaçaklar
Hepsini gördü
Diz çökmüştü hepsi
Alınlarını yokluyorlardı
Sözcüklere kelime demesini öğrenmiş
Ve yansıtmışlardı bazı uyuşmazlıklarını aynaya

Dönenlerin gidemeyenlere gülümsediği günlerdi
Radyo tiyatrosundan sonra
Düşteymiş taklidi yapardı bazıları

Şu zift kokusundan
Şu sıcak asfalttan bir vazgeçemediler diye söylenenlere
Tozlu sokaklarda bulunamayan adresleri gösterirdi ötekiler
Aynı kaba yalanlar sığdırırdı masumiyet
Her sela sesiyle
Başka bir eski sevgilinin telefon numarası tuşlanırdı
Ve çoğunlukla,
Aradığınız kişiye ulaşılamazdı
Çünkü değiştirirdi eski sevgililer telefon numaralarını

Tepeden tırnağa hüzün giyinmiş kadınlar vardı
Okşansalar azıcık
Utanmak akardı damarlarında
İçlerinde yara saklarlardı
Tuzu uzatır mısın tümcesinin sonuna
Çengelli nokta koymak kimsenin aklına gelmediğinden
Bütün tuzu uzatır mısınlar imlasız kalırdı

Fabrika bacalarına tutunmak için
Her sabah kuşlarla bir yarış başlardı
Fason aşklar
Laf olsun diye ayrılıkla sonuçlanırdı

Sadece resim derslerinde sınıfta bulunan
Aslında hiçbir sınıfa ait olamamış
Yetenekli çocukların tabloları süslerdi boşluğun duvarlarını
Su hep gerekliydi
Vaftiz etmek
Ölü yıkamak
Abdest almak
Yolcunun ardından dökmek
Öylesine yerleri ıslatmak
Ya da sadece susadım diyebilmek için
Fakat o günden sonra sular
Bir daha akmadı...