İhlasın yolunda,giderken doğru,
İblis nefs'e girdi,yolları eğri !
İnsanın dünyadır,yaşamda yeri,
İblisin başına yıkanı bilmem.
......Tuğal KÖSEMEN

Çok güzel...
İnsanın dünya yaşamını irdeleyen çok güzel,ibretlik bir şiir.
Değerli şairim,izninizle bende bir dörtlük ile bu güzel şiire eşlik etmek isterim.
Kutlarım gönül sesinizi.
Saygıyla,esenlik dilerim.

Zaman hep akıyor, durmuyor işte
Dünyaya kazığı çakanı bilmem.
Kimisi rüyada, kimisi düşte
Gözünü açıp da bakanı bilmem.

Etrafta vampirler emerler kanı
Hayatın çarkına yamarlar canı
Gün gelir toprağa gömerler seni
Perdeyi kaldırıp çıkanı bilmem.

Nurani varlıkmış Şeytanın ırkı
Kul düşer ağına geçse de kırkı
Nefsi teslim almış menfaat çarkı
Dostluğa ışığı yakanı bilmem.

Bu şiir, zamanın acımasızlığı, dünyanın adaletsizliği ve insanın yalnızlığı üzerine bir eleştiri sunuyor. Şair, hayatın anlamını arayan, ama bulamayan bir kişi olarak kendini tanımlıyor. Kimseyle gerçek bir bağ kuramadığını, herkesin kendi çıkarı için yaşadığını ve ölümün kaçınılmaz olduğunu söylüyor. Şeytanın insanları kandırdığını, nefsin esiri olduğunu ve dostluğun kaybolduğunu vurguluyor. Şiirin sonunda, perdeyi kaldırıp gerçeği görebilen birini aradığını, ama bilmem dediği için bulamadığını belirtiyor.