1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
960
Okunma
Köleydim eskiden
Sırtım kırbaç yaralarıyla dolu
Sağ omuzumda bir kurşun izi
Su toplu avuçlarımda
Kahve ağaçları gibi kokuyor nefesim
Ayak tırnaklarım sökülmüş
Akşamcıların meyhanesine gidiyorum bazı
Küfüne dokunuyorum duvarlarının
Zaman şimartmıyor beni hiç
Cüzdanımdan fotograflarımı çalıyor bir yan kesici
Köpek ulumaları ayakkabılarımın peşinde
Zor oluyor uyuması ıslak kaldırımda
Ve zor oluyor ıslanması kaldırımlarımın
Ne çok oldu evimin kapısı anahtarımsız açılmayalı bana
Ne çok oldu boşalalı kalemimin içi
Yani verilecek hiçbir şeyim yok anla
Kirpiklerimi de dün kopardılar
Sadece sen kaldın içimde
Onu da mı istiyorsun şimdi
Seni mi...
5.0
100% (7)