“T E L G R A F…”

"Düşe düşe öğrenirsin dik durmayı..."

Gaipten ince ince
Bir “Telgrafname” gibi gelince
Huzur çekilmiş oluyordu insanın içine
“Sev kendini/Kendini sev…” diye
İma yollu ikaz edilince…..
“Amorti/çalım/ikramiye...”
Yaşıyor insan bir gün “Düşmeyi” de,
Sihirli cümlelerinizin hamlesinde ?!.....
“Aklın tuvalinde bir cenaze resmi durmalı…”
Yaşam boyu sürecek matematiklerin,
Gerçek sağlayı o “tuval” olmalı
Her yokuşta o “Tuval’e” bakıp ibret almalı
Ve baktıkça kendine ek nefes aktarmalı ?!.....
“Bir damla su ; ”
Ölümden çalarsa bitkiyi yaşama,
Dakikaları yeşertirse aylara, yıllara,
Yaşamı çoğaltırsa ıslata ıslata
Nice barajlar kazandırır o “Bir damla su” İnsanlara
Onları da “diriltir” fikirlere yaşam suyu aktarılınca…
Ölüm dolanıp duruyorsa diline;
Yaşam akortunu yenile,
Dikkat et söz mızrabına, dokunduğun bam tellerine,
Çalkalamak için kafanı son kere,
“Bir telgraf çek artık kendine…”
Bak gör yaşamını ömrünün neresinde ?!...

Düşünceler şiiri çoktan aşmış
Felsefeye burun buruna yanaşmış
Duyguların fevki ölümlere çalım atmış
Sihirli cümleler telgrafhaneye çoktan ulaşmış
Telgrafın direkleri semaya bakmış ?!...
Ve Bendeniz yine,
Size engin tebriklerini bırakmış !!!......




Onatça tarafından 7/2/2013 5:15:30 PM zamanında düzenlenmiştir.