benim aşk gözlerimi küçük bir ışığa daldırıp
onun yalpalayan kalbine yakınlaştırıyor bir fır döndü
garip bir heyecan ve yere düşenler
tıkırtıları dinleyen bir uykunun yankısı
sesim ulaşırsa dudaklarına
alev alacak manolya

işte asıl sarhoşluk bu
unutulmuş bir yaratığa dönüşüyorsun ansızın
kendi denizinden kopmuş binlerce larva
hadım edip erteliyor bir birini
yani yaz gelmeyecek bir ıslahat var alnımda

oldu bitti
bir kaç defa kaçamaklı öpüştük sanırım
terlik ve çocuk seslerinin dışına mavi ışıklar asmış rüzgarlar
sırtımdaki terli çizgilerin anlamını soruyor
altı yaşında bir kıza ağlama kaidesi çizmiş kederler
üstü örtülmüş sevinçli kırmızılar arıyor anemi peronunda

ilerideki yaşlı adama son günlerini soruyor ulu his
hafızası yitmiş bir balkon söyleşisi evler
ve bir o kadar da kaldırımlar aldırış etmiyor bu işe
manolyanın kucağında esnemek için
tekrar uyanıyoruz sabaha karşı
bulutlar ağlamak için yarışıyor kirpiklerimiz de

mavi tutsak kılıyor yüreğimizi yaşamaya
biri çıkıp gelse ya
inadına manolya.