Sözcükler sessizliğin duldasında yuvarlanırken
Aç ve uykusuz
Bir kabir sessizliği çöreklenir dudaklarımın arasına
Ölüm gibi keskin ve masum.

Sanki bin yıldır süregelen bir sessizlik,
ve hiç bitmeyecek bir kuşatma ,
Ve sanki kıyamet hiç kopmayacak
Ölüler dirilmeyecek,
Dirilmeyecek ruhum.

kör bir çıkmaz sokağı andırıyorum
Her sapağında dışarı çıkmayı
özlemle bekleyen sözcükler
Özlemle diyorum,
ne çok özledim şu kelimeyi
ve terkime doldurduğum yüzlerce
konuşmayı bekleyen lal sözcükleri..

bıraksam her birini
bir ihtilal gibi fırtınaya dönüşür
ki bu fırtına kasıp kavurur
bütün kurak bulutları
yeşertir bütün bozkırları
ve sonra eşelenir toprak arklarında
boy boy başaklar,
gülen papatyalar,peygamber çiçekleri,sardunyalar
neler neler!

Ruhun her debisinde eşelenen sözcüklerin
çözüldüğünü hissetmek,
Ülkemin her dağında
buram buram yankılanan özgürlüğün rengidir.
Kuşatma altındaki bir halkın sesi,

Merhamet bekleyen bir kulun
Darağacındaki son isteğidir..


6 haziran 2013 Diyarbakır...