Uzun bir yürüyüştü
Kadın tabanı çatlak yollarda
sacları ise güz kırığı
bir ıslık derlenmeyen
derlenemeyen
dilde


Kadın/dı
pasaportsuz geceleri güne taşıyan
omuz hizası yokluklara
avuç içlerine çarpınca yüzü
hücrelerine kadar bulaşan bir veba gibi
akıyordu cılız bir
oluktan

ki,

Kaderi

suyun göç halinde
gecenin kızılı düşünce tene
söndü sönecekti
yağmur
tuzun ateşinde



uykusuz şafakların gergefinde
küçülür nefesi
derinin altına demir atınca
söylenmemiş
harfler
gölgesi diz çöker
dökülen giysinin önünde
ters düz eder kelimeyi
dudaklarına kadar ıslanarak
sustuğunda


ah/ya

uzun saçları taranmış
süzülür bel kemiğine
ve de ıslaktı göç anında


asılıyordu zaman her bir telinden
biliyordu ve biliyordum
yağmur tuz ve kadın bulaşıyordu
derin bir iç çekişle iliklerine kadar
ıssız bir yolda



ateş ve su
yolun ortasında


ayağı burkuldu kekeme bir rüzgârda
ve de
idam magandalarının sesi gitgide yaklaşıyordu
buharlaşınca soluğu terli bir gecede
milattan önce
...


Kadın dı


gözlerini kısarak dinlediği
ve yutkunduğu
ürkek imgelerin içinde
dokunur gibi sesine hani nefesine
yalardı şehri dilinde bütün renklerle


su/sa/dığı
zaman/sızdı


ölgün cümlelerden süzülerek
kırık bir mısranın dokunuşundan
taşıyordu
fırçanın her darbesinde

Ah/ya


şimdi cesedinin ağırlığı kadar susan
Kadın/dı


GölGe
...