Gitmeliyim sana ait düşlerden
esmerliğini gömerek hücrelerime
infaz etmeliyim aklımın zemininde
yüreğimi...



Geçmeliyim artık senden
İçin/den ve içim/den


çevirmeliyim yönümü senin sapaklarından
adım adım
dönmeliyim gittiğimiz yerlerden

Yokluğunu sonsuzluğuma koyarak
Sallar yaparak anılarıma
feryadı figanı dolayarak dilime
susmalıyım
ses tellerimi yırtarak


Sana çıkan ne kadar yol varsa çıkmaz
sokak diye kilitler
vurmalı
Dikenli setler çekmeliyim
toplayarak benliğimi
Dedim ya geçmeliyim



Sen(ben)den
Yavaş yavaş
seni bana katarak
Bit(ir)meliyim



Tüketmeliyim nefesinde
aramızdan sızan ıslak sıcaklığı yudumlayarak
Sen diye solumalıyım mihrabı
perdeleri çekip sonsuza
Ölümü avuçlarıma alıp oynamalıyım
aynanın ikiye bölüşünde




Biletsiz
ve de kaçak
bindiğim bu vagondan
inmeliyim ilk durakta
ve hatta
maviliğimi doldurup bir valize
uzaklaşmalıyım koşar adım istasyondan



Tüm duyguları birbirine karıştırıp
harmanlamalıyım
tiz bir tebessümde



Bırakmalıyım aklımı akımına aklınla
savruk
takatimin son zerresinde
sabitleşen
esir düşer gasp elinde


Ilık ılık tenimi kesen
kısır döngülere gebe kalarak
taşımalıyım sen diye uzaklığının dokunuşunda
Umudumu emerek sertleşen sorgular içinde
pişmseliyim
hal ile korunda



gitmeliyim
sur kentinden
Ve
bir gazete parçasına bürünmeli
şimdi
not düşmeli haberlerde altı çizgili
faili meçhul diye



Sen(ben)den


GölGe
...