İnsan sevmemişse “Çok sevdim” der mi?
Peki, çok sevdiyse, çekip gider mi?
Gidip de, yârini talan eder mi?
Bütün bu sorular farksız mermiden!
Aklımı vururlar binlerce yerden
Bu nasıl bir sevda, nasıl bilmece
Ayrılık bu aşka reva mı sence?

Kalemimi alsam yazayım diye
Birkaç şiir içip sızayım diye
Sızıp da hüznümü bozayım diye
Gözlerin belirir sayfada birden
Yine farkım kalmaz aşka esirden
Bakışın yücedir, gururum cüce!
Ayrılık bu aşka reva mı sence?

Duvardaki saat gam vurur tık tak
Vururken de der ki "Haram uyumak"
Ölmek nedir acep buysa yaşamak?
Kokun yayılırken ıslak minderden
Geceye çığlıklar nakşolur serden
Çığlıklar ki hepsi aklıma pençe
Ayrılık bu aşka reva mı sence?

Yanmışım Anka’ya dönüşmez külüm
Yoksan, güzellik ne? Her biri zulüm!
Ne olursun anla, anla be gülüm!
Sensizken koklasam misk-i amberden
İnan ki farkı yok bana zehirden
Bir bilsen yokluğun nasıl işkence
Ayrılık bu aşka reva mı sence?

Bir hayal, bir rüya, belki de düştün
Belki gözyaşıydın, belki gülüştün
Her neysen madem ki kalbime düştün
Ya gel kurtar beni dertten kederden
Ya da kes bileti sonsuz seferden
Aşkınla yanarken her gün her gece
Ayrılık bu aşka reva mı sence?

İHSAN TURHAN – 25 MAYIS 2013