Kan ter içinde uyandı uykusundan,
Nedenini bilemediği bir sıkıntı,
Göremediği, ufkunun dışında kalan bir şeyleri aradı.
Yaşanılanlara anlam yüklemek istedi bugün.

Her şeyin bir anlamı olduğunu biliyordu,
Gezindi düşüncelerinde…
Düşündü durdu ama çıkamadı işin içinden.
Çözmek istedikçe düğümlendi…

Sonra… Zaman geçti.
Vazgeçti,
Anlamadığı anlamlar olduğunu anladı.
Sustu, ne içinden konuştu,
Ne de dudaklarından sözcükler döküldü.
Bildiğini sandığı şeyler tuzla buz olmuşken,
Yeni anlamlar keşfetmekten çok uzaklarda içine gömüldü…

Biliyordu…
Eksilince içinde umut ve sevgi,
Anlamını yitiriyordu yaşanılanların,
Kayıp şehirde yitik bir yabancı
Sahnede oyun…
Oyunda silik oyuncu…

Biliyordu…
Anlamı vardı, alınan her nefesin,
Her doğrunun ya da her yanlışın…

Ve Biliyordu…
Umut yüklemeliydi içindeki gündüzün karanlığına,
Bir mum yakmalıydı içinde,
Güneşe gidecek bir yol bulsun diye…
Derya Yücel