VAZGEÇMEK, aynadaki görüntü ya da madalyonun öteki yüzü, hatırlandığında ise NEDENİ UNUTULAN SONUÇTUR…
Kim umutlarından, arzularından, hayallerinden vazgeçmek ister. Ama bir şekilde vazgeçilmiştir, hayatın bir yerlerinde bir şeylerden…
Vazgeçmek, MÜCADELE ETMEK KADAR ZORDUR …..hatta bazen daha da zordur .

VAZGEÇMEK
Göğün mavisinden, çiçeklerin renginden, yaseminin kokusundan,
Kuşların kanatlarından, uç uç böceğinin uğurundan,
Tırtılın kelebek olmasından.
Denizin dalgasından, toprağın bereketinden,
Güneşin sıcaklığından, ayın ışığından.
Umutlarından, hayallerinden,
Çabalamaktan savaşmaktan.
Kendinden….

VAZGEÇMEK
Tutunamadığın boşluktur.
Kaybetmeyi kabullenmek,
Çaresizlik içinde boğulmak, nefes alamamaktır.
Kovalamaktansa kaçan olmayı seçmek,
Oyundan çekilmek,
Ruhunu esir bırakmak,
Başkasını kendinden daha çok önemsemektir ,
Sevdadır, karasevdadır.

VAZGEÇMEK….
Bir yoldur, bir tercih,
Gitmekle kalmak arasında kalan alacakaranlık,
Bir hesaplaşmadır kendinle, İsteyerek ya da istemeyerek,
Korkaklıktır ya da cesarettir.
Belki esaretindir kaybettiğin ya da kazandığın,
Kalıp sesini duyurmaktansa, gidip sessizliğine gömülmektir.

Derya Yücel