Sana uydum
uyandım ki gece yarısı
bir de baktım acıkmışım sevgine
kalemi kağıda hazırla
beni kanayacaksın

bacakların yine sıcak
korkusuz sarılmaları bekliyor kollarım
ıpıslak dans ediyor toprağında bahar

gülmek istiyorum, en çok da gülmeni, seni güldürmeyi
hasretliği bilen anlar beni
hiçbir yol tamamen kavuşmaktan bahsedemez
belâya teneffüs; yorgunluğuna kefaret ısırıyorum acıyı
hangi latince isme takılıp gitmiş çile
umrunda kalmamalı oturanlar
kaybetmek ne de olsa eski bir dost
huzuru seviyor Tanrı’m

pembe gülüşünde ürperiyorsun
karşısı uzak
karşısı ölümden soğuk
ince ince
dile geliyor
uçurduğun yardayım
yanımda hâr, aç ellerini
bir uygarlık sular altında kalacak
dudakların, ne çok söz söylemiş yıllarca
üşümek haramdır sana kollarımda

Sana uydum
bir alfabe hıçkırığından geriye kalan
avuçlarımla kapattığım yaralar
rengine boyanıp sokaklara çıkıyorum
militanım kainata sevgi gülücükleri bağışlayan
O’ndan olduğumu yok sayarsam, işte o zaman affetme beni
yeryüzünden bulutlara çıkışın anahtarıysa hazzın
şaşkın şaşkın bakma
çıkaracağım son alkış değil bacaklarından
aç bir kurt gibi inleyen kana selâm
uykumu getiriyorsun, uyanmak istemem hata

son bir romandan geriye kalanlar, kam ile cinayet
abanıyorum gözlerime, sayfalar gençliğinde
bir sabah kitapçısının kirlenen camında
açılmadığından ötürü tozlanmış siyah bir kitap
böyle bırakırsan ne şansım kalabilir
böyle bir hikayeden sonra kime anlatabilirim
uyanmışım, uyanmamışım ne fark eder
s’oy karanlığı tenimden
kırmızı yazın tenbuzu sıklaştırsın safları
ellerimde çizgili hasretin vakti
bak nasıl da yeşeriyor, u mutlu yaradan b (u) izden

bu gece yalnız bir battaniyeyim
bacakların hâlâ sıcak biliyorum
eşkiyalar iniyor göğsüme sensiz
her taraf yas sonrası melun sessizliği paylaşıyor
bu yokoluşun ezanı, ezası çok mu uzun sürecek
inliyor bir bedevi karnı
kalem kağıda sığmaz yazacakların
gözlerini çekme muazzez kanından geriye kalanlardan
hep bir evlat acısı yaşıyorum
herbir şiir en çok da kendi yalnızlığı boyar
bahanen olsun, üşüdüğün için sarıldığını bilsinler
sen boya beni kırmızıya

Sana uydum
al gülüm şu baharı koynunda sakla
vatan borcu ödenmemiş şehrinin
yakışıklı bir askeriyim
akdeniz nemi teninde
beni içinden çıkarma


yoksa küser aşk, açmaz bahar dahi olsa