özgürlük nedir dedim

bir mahkuma soruyorum önce
özgürlük nedir

uçsuz bucaksız gökyüzünde
kuşlar gibi uçmaktır dedi
dalarak uzaklara

yüreğinde tutsak birine soruyorum

özgürlük nedir

bakıyor buğulu gözlerde buz parçaları
buruk bir gülümseme konuyor
kilitli dudaklarına
salıveriyor avucunda sakladığını
uçuyor mavi renkli kelebek
ağlayarak bakıyor ardından
sevmeye sevilmeye aç bir kadın
tüm harflere küskün

susuyor

yine susuyor

hep susuyor

kanat sesleri duyuyorum
kopan bir şeyler var
mavi kelebekler sanırım
uçarak uzaklaşan

kopan iplerin ucunda
gökyüzüne yükselen şeyler de ne
neden
böylesine eksiliyorum
ve
bir şiir daha azat ediyorum

kimbilir
hangi yüreğe konacak
göz yaşı olup
hangi gönülden
damlayacak

umutsuz kalmak en büyük
esaret diyorum

ve

özgürlük doyasıya sevmek ve sevilmek

diyorum sessizce



mırıldandı sessizce

beni af et baba
şair olma demiştin bana
ve şair sevme

belki şair olmadım ama
öyle bir sevdaya düştüm ki
şiiir şiir işledim yüreğime

şair mi bilemedim ama
şiir kadar güzel bakan gözlerine

doyasıya bakamadım

özgürlük nedir baba
cevap verebilir misin bana

özgürlük aşkı yaşamaktır

korkusuzca

kanasıca ve doyasıca

ve

özgürce