Göndere çekilen duyguların kalbur üstü imgeleriyle bir şehre mahsus, yıllarca bitmeyen bir sömürü düzenine boyun eğen acılı bir keder’in, namluya sürülen onca kutsal şehirlere kılavuzluk eden bir haykırışın, yakarışın sesiydi bu şiir…

Şiirde gezinirken, kendi ekseninde sıkışarak seyirci kalan bir dünyanın dilsizliğine
Öylece susmak zorunda kalan o masum, o kirli ama yüreği süt kadar tertemiz o gelincik çiçeklerinin dramını gördüm..
Ki sokaklar boğazımıza geçirilmiş urgan gibi dolanıyorken
Günahlar büyüten metropol tapınaklarının barikatlarını arşınlarken
Rüzgâra göğüs geren cilalı kızların drama nasıl duyarsız kalışını seyrettim...İşte dünyanın iki yakasındaki acınası tezatlık…Bir yakasında paslı bir hayattan yeşili/dünyanın aydınlık rengini ölümle burun buruna solumaya çalışan,,diğer yakasında yılanların dokunmadığı süslü ''açmışım/tokmuşum kime ne'' şarkısını söyleyen hayat...

Ki zaman, akrebin kuyruğunda acılı bir zehirken
Kan kaynatan damarların tetiğinde büyüyen sinsi rüyalara alet edilmiş
Arka bahçelerde topla/tüfekle oynayan çocukları gördüm.İki kaşıklık öğününe bulaşan yılanların dişini gördüm.

Ki yeşili haykıramayan çocukların
Barut kokusuyla siyahı solurken nasıl büyüdüğünü gördüm.

Her gece çığırtkan bir zamanın aynasında tazelenirken
Zamansızlığı çocukların
Çelimsiz bir ışık gölgesinde
Zifiri duldalardan umut biçerlerken acının coğrafyasına
(u)mutsuzluğunu gördüm.
***

Yakıcı ve yıkıcı dalgalar arasında
Yaşamanın tarifini en çok sen biliyorsun çocuk
Ahvâlinle anlat bize
Anlat ki bakabilmeyi öğrensin insanlık
Anadan doğma
Günahsız gözlerinle
***


Değerli arkadaşım,
Süleyman Toprak ;kutsiyetine göz dikilmiş tüm şehirlerin
Sesi ve kulağıdır bu şiirde


Tüm içtenliğimle takdir duygularla tebrik ve selamlarımı gönderiyorum
Güzel yüreğine
nicelerine










Ramazan Boran tarafından 4/23/2013 12:11:11 AM zamanında düzenlenmiştir.