Bahar yeşillik getirse ne fark eder, sensiz hep güz var
Hasret yollarımıza pusu kurmuş azılı bir düşman
Esip geçmeliyiz bu yollardan
Sana esmeyi de öğreteceğim, benim adım rüzgar

Seni, sensiz yaşamakta varmış ben bu aşkın işini anlamadım
Ki anlarsam her şey anlamsız olur, izin verme kalbim anlamasın
Herkes sadece der ’uzak olun birbirinizden’
Hiç kimse beni, hiç kimse seni, hiç kimse bizi anlamamış

Hayallerim tek başıma yürüdüğüm yollardan daha tozlu
Ya ben sana geleyim, ya sen gel bana doğru
Sana yanlış, bana yanlış, kime doğru?
Yaptıklarımız yanlış ise aşk başlı başına yanlış bir konu

Yaşadıklarımız yanlış ise, doğruyu öğretsinler bize
Doğruyu bilmiyorsa kimse, bu özlem bu çile niye?
’Yanlış’ diyen, tabi söylemesi kolay dile
Kolay değil gönül diren, vardır belki doğruyu bilen

Az daha sabır geliyorum fakat yavaş, altımda kağnı
Gökyüzünden süzülen bir kristal ol, başıma aklar yağdır
İnsanlar sevginin kıymetini bilmezler mi?
Yeryüzünde aşkımı anlayacak bir akıllı var mı?

Varsa da O delidir, yahut aklı aşkından azdır
Her Mecnun’a Leyla’sını göstermemek farz mı?
Sütten yansa da ağzım
Uzat dudaklarını bedenim sıcaklığında kül olup yansın...