16
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
2116
Okunma

Bir şiir yazıyor O,
Seviye yazıyor.
Özleme yazıyor,
Ama hayata kızıyor aslında,
Kahretsin umut bu ya!
Ben üstüme alınıyorum,
Hüzne dalıyorum.
Sonra bir şiir daha yazıyor O,
Gözlere yazıyor,
Gizlere yazıyor,
Aslında hep hayata yazıyor,
Kahretsin ki ben
Üstüme alınıyorum,
Seviye bulanıyorum.
Bir şiir, bir şiir daha yazıyor O,
Geceyi,
Geleceği,
Yüreği,
Kelebeği,
Yazıyor işte her şeyi,
Kahretsin,
Kahretsin!
Yine ben üstüme alınıyorum.
Alevlere yanıyorum.
Yine yaptı yapacağını O,
Yine bir şiir yazdı.
Beni,
Bizi,
Ellerimizi,
Dillerimizi,
Gözlerimizi,
Yağmurlarımızı,
Kasırgalarımızı,
Solunu,
Sonumuzu,
Sonsuzluğumuzu,
Biri birine karışan soluğumuzu.
Kahretsin dedim ya!
Yine üstüme alındım!
Öylesine bandım ki sevdaya,
Yazdığı aslında kendi soluydu,
İRONİ DE BURADA YA!
Ben hep yanlış okumuşum şiiri,
HİÇ BİRİ, AMA HİÇ BİRİ!
BANA DEĞİLMİŞ YAAAA!
Kahretsin ki ne kahretsin!
Bana olan olduktan sonra!
nermin akkan
5.0
100% (10)