Yeniden doğmak için beklenmiş o Mevsim
O Mevsim ..
Toprağın çatlamış sinesinde
kurumuş,
yarı baygın ezik tohumlar gibi ..




Asırlardır nasırlaşmış yalnızlıklar
yaşı belli olmayan,
yorgun koca çınar ağaçları sanki
ömürden alabildiğince yürümüş zaman
daha benden çokca istediklerini,
daha bedenden
son kırıntılarını koparamadıklarıyla ...




A h ! Ezel denilen
O keskin ince çizgi
menbağı bilinmeyen,
Cennet’ten akan ırmaklar gibi
çehresinde ışık kırılganlığı anılar
dünlerin özlemiyle kavrulan bugünler
eteğinde saklı,
yalanı ortaya çıkacakların telaşlığında,
yalancı sahtekar yarınlar



Zaman çıldırmış olmalı !
saatlerden Eylül
günlerden iki bin
gözlerinde, ateşe düşecek
bir damla su ürkekliği parıltı
nasıl anlatsam !
yüreğim en az
yüreğin kadar yangın yeri



belkide bir "merhaba"yla yanacak
Patlamaya hazır
biriken duyguların fitili ..
tıpkı giderken
"Elveda"yla kopacak kiyâmet’ler gibi ..

şimdi yollarıma bak sevgili
toprak yüreğimiz kadar sancılı
gider ayak
ölümler doğacak ardımdan



tıpkı o saat’te doğduğum gibi
ölmemi görmek istersen,
Eylülü bekle sevgili ...






......