Çok değerli hocalarım üstadlarım abilerim ablalarım kardeşlerim buraya seneler önce birşeyler karalamak adına girdiğimde kimseye yorum bile yapmaya utanırdım gelip o acemice yazdığım satırları kimse okumasın diye nice güzellikler gördüm sayenizde, bazı satırlarıma ilham olan şiirler, hayatımdan kesitler ve hiç unutmayacağım eşsiz dizeler gördüm, kimseyle konuşmasan bile gönül dilinden tanıdım inanın herkesi tabiri caizse edebiyatta burada emeklemeye başladım, ve bugüne kadar da kendimi şair diye adlandırmadım hiçbir zaman. maalesef buradan ayrılmak zorunda kaldım, ara sıra nadiren giriş yapmadan bakardım ve üzülürdüm tam dönemediğim için, öğrendim aramızdan ayrılan bazı kardeşlerim abilerim ablalarım olmuş çok üzüldüm. zaten asıl kavuşalacak yer burası değildir değil mi ? bugün o özlemimi az da olsa dindirmek adına küçük bir çalışma yaptım. herkesi saygı sevgi ve minnetle en içten duygularımla selamlıyorum. umarım tekrar kavuşturur Mevlam, dua ile...