ZAMAN

Ey hüzünlü bakan gözlerim.
Yaşlı - budala.
Kirpiklerimin kanatlarından hırçın bir gözyaşı akardı,
Umudun elleri yavaşça dokunsa yüzüme,
Mutluluk saçardım...
Ey şimdi her adımda derin derin soluyan kalbim
İşe yaramaz artık sevdan...
Uzan gözlerinin daldığı yere,
Acılara dayanmasını bil.
Sönmeyen yanı var mı ?
Güneş gibi yanan dünyanın...

Ruhum, acılarımı topraktan bedenle ört;
Yerin altında uyuyacak zamandır.
Çiğnenmiş ve yenilmiş yüreğin yaralar içinde
Kıvranıp duruyor, yaşlanmış hasta ve bunak.
Artık ne yaşamanın tadı
Ne de aşkın dinmeyen fırtınası
Ulaşmaz çarelerine...
Somurtkan ve karanlık suratıma bakmayın artık,
Ey aklımın derinliğindeki düşüncemin ateşi yanma..

Ruhumun, sevgi zamanı bitti.
Bedenim korkulardan titreme artık,
O insanların kötülüklerinin tükendiği zamandır..
Ayaklarım yere her bastığında;
Başımda sevdanla dönüyor dünyam...
Issız yalnızlığımın kahırlı yolunda
Çilekeş bir yolcuyum, zamanın sonsuzluğuna gidiyorum...
Geçmişin rüzgardan titreyen eli, acılarla örmüş saçlarını.
Gerek yok sızlanıp, ağlamaya ve sığınmaya...
Ey her solukta beni yutan zamanın muazzam boğazı.
Kestim bir ıslıkla dünyanın çığlarını,
Yankılanan sesimle çağırdım.
Seni kar topu gibi, döne döne götürecektir zaman...

Figen ANAR