Bir hüsran daha kapımı çalıyor
Ellerim titriyor kapı kolunu tutarken
Açıp açmamak arasında bir savaş da
Karasızlık rüzgarları tenimi öpüyor
Beyin hücrelerim isyanda
Kalbim ise ritim bozukluğuna gebe

Yine mi diyerek selleşiyor göz bebeklerim
Hani kanmayacaktım yalan dillere
Yanmayacaktım aşkın alevlerinde
Bir kez daha kandıramayacaktı Eros beni
Şimdi ne oldu yine hüsran

Yaşamak etten kemikten kandan ibaret
Yok değil bir de sevgi olgusu var mayada
İşte onsuz da soluk alışlar daralıyor
Bir arayışta yürek ilk nefesten itibaren
Belki yalansız seveni bulur diye

Bilmeden üç kuruşluk hikayelere malzeme olacağımı
Söküp atsam solumdaki kas parçasını
Ama yok o da olmuyor işte
Rahat da durmuyor ki meret
Hep aç sevgiye doymuyor

Hani gerçek seveni bulsam
Dalıp gitsem gözlerinde hayallere
Unutsam geçmişin vefasız yalancılarını
Bir kez olsun riyasız duysam sevgi sözcüklerini
Son bir buse dokunsa karalanmayan anlıma

Ne kadar imkansızlık var ise sıralı içimde
Kim kaybetti ki mutluluğu ben bulayım
En iyisi sıyrılmak sahte hayallerden
Uzanmak kara topraklar ak kefenimle
Dinlenmek yorgun düştüğüm gitmelerden ….