bir yıl oldu...
"bir yaş daha azaldın" diye yazmıştım..
geçtiğimiz yıl bugün...
şimdi anlıyorum ki her geçen yıl bir yaş daha azalıyorum...
her yıl dökülen yapraklar gibi..
dönüp bakıyorum da nice acılar var geride...
besleyip besleyip kuruttuğum umutlar..
ki bu umutlar en küçük rüzgarla savrulup gitti avuçlarımın ortasından..
anlayamadığım ve hiç açıklayamadığım onca şey...
biliyorum ki basit bir açıklaması var onca anlamsızlığın..
bilmediğimden değil.. ağrıma gittiğinden.....
bu yüzden basit bir açıklama yerine,
açıklamasız ve anlamsız bırakıyorum hepsini geride...
ve biliyorum asla geride bırakamayacağım onca şey var..
uzayıp giden ablalarımdan kalan
ve bana bir kaç yıl daha giyer umuduyla uzun uzun giydirilen
o soluk renkli ilkokul önlüğüm..
delinen yerlerini ellerimi yakarak yapıştırdığım lastik ayakkabılarım..
defalarca ısırdığım zeytin tanesi, saatlerce yürüyerek ulaştığım okulum...
o gün bugündür içine şeker atamadan içtiğim acı çaylarım..
ve uzun zaman yürüyemediğim ve koşamadığım mesela...
ve uçsuz bucaksız yalnızlıklarla büyüyen cılız bedenimde kırılan onca şey...
ve... malesef yazamadığım...

ve şimdi sayısız kırgınlıkları büyütüyor koca bedenim...
gün gelecek besleyemeyecek kuruyan yanlarımı gözyaşlarım..
bir bir kararacak körpe ışıkları ömrün..
tutmayacak belim, uzanamayacak ellerim...
zaman acımasızca alacak herşeyi benden...
tıpkı herşeyi alıp götürdüğü gibi..

şimdi abuk subuk etrafıma bakınıyorum..
bu yüzden aynaya bakamıyorum..
kendi kendime deli damgası vurmaktan korkuyorum..
ve bakıyorum etrafıma.. dostlar... sevdiklerim.. ne de çoklar...
hepsi etrafımda... tek tek kucaklıyorum her birini..
iyi ki varsınız diyorum...
ama üzgünüm ki size hoşgeldiniz diyemiceğim;
çünkü hep benimleydiniz..biricik dostlarım;
ACILARIM,
KIRGINLIKLARIM
ve YALNIZLIĞIM...

şimdi bu doğum günümde sana bir çift sözüm var HAYAT,
babamı.. nur yüzlü babamı.. yıllarca doyasıya göremediğim
ve hiç sarılamadığım babamı aniden aldığından beri,
ve benim o ilk defa girdiğim,
o soğuk, antiseptik kokan ameliyat odasında
bana öyle tuhaf güldüğünden beri
ve ... yine yazamadığım o günden beri..
seni hiç sevmiyorum...
nasıl biliyorsan öyle olsun...
zaten hiç yaşamadım ki demicem..
nankör değilim..
çünkü hepsi hepsi kırmızı bir gül yaprağının ömrü kadardı..
teşekkür ederim.

08.03.2013
Hakan Zengin
...