Ne kaldı şu harcanmış ömürden
Bir avuç hüzün birkaç damla yaş
İşte hepsi bu değil mi günümüzü dolduran
Geleceği bekledik bin bir umutla
Oysa dün de bir zamanlar gelecek değil miydi

Umudum kalmadı benim gelecekten
Beklentilerim ölüm uykusuna yatmış
Ne doğan güneşe güveniyorum
Ne de yıldızlar ile aya
Onlarda bir biri için terk etmiyor mu semayı

Uzanan her eli bilirken dost
Zaman gösterdi sahte yüzleri yalan dilleri
Sahteliğe bürünmeyen bebekler
Daha henüz ana sütünden kesilmeyen
Sonra onlarda uyuyor çarka yok olmamak için

Bir gelgit içinde hayatım
Umutları vefasızlarca katledilen
Ne yana baksam ellerde kazma kürek
Beklerler kazmak için iftira kuyularını
Kendi aynalarını kalın örtülere sararak

Hayatımın seyir defteri son sayfalarda
Biraz karıştırıyorum hayretle
Akıl yaş da değil başta derler ya
Yok yalan
Akıl tecrübede denmesi gerek

Bir patika önümde ilerliyorum
Yol ayrımında bir levha
Sağda aşk solda mutluluk
Aşka dönüyorum yönümü
İlerledikçe ne ağır bir koku
Genzimi yakıyor her adımda

Kurumuş ağaçlar arasında bir dağ
Şırıl şırıl suların akması gerekirken
Akan sadece kan ve irin
Kim bilir kaç kişinin vebalı burada
Aşka inanıp umut bağlarken
Bu bataklıkta yok olmuş gitmiş ….