sen İbrahim değilsin...



bu sebepten yakılsa da güller
ömrüm yeniden yetişmez
hatta tam anlamıyla gayya kuyusu içinde
yanar yanar
ve söner


devirmediğinden putları bütün bu olanlar
tek bir sevda diyemediğin için her biri yerine
yanmakta
ve yakılmakta olan yüreğim içinse
nemrutlar yükledin içime
omuzlarımdaki ölümler ise
harlamakta ateşi
şimdi ebabiller su taşısa çeneleriyle
kim söner


ve İbrahim güneşin yeri için
hazan bahçelerinde beklemekte



sen İbrahim değilsin
kuruttuğum güller için "ölümdür" dediğinden bu yana
ateş sardı tüm beyaz gülleri
ve yenildiğinden beri
hiçbir şair bizden bahsetmedi



oysa ki
"mona rosa" diyordu
"ak güller"



onların hepsi şimdi toprak içinde
selamsız ve semasız bir bahçenin
göğüne doğru ölmekte


sen İbrahim değilsin
ve ben elimdeki kimsesizim...