Değerli kardeşim.Bazen kendini tenkit etmek,hatalarını kabul etmek bir zafer kazanmış gibi sevindirir insanı.çünkü,kabul edilen bir yanlışlık ,kazanılmış zafer gibidir. İnsan küçülmez ,aslında büyür maneviyat bakımından.suçu kendinde aramak çok büyük bir erdemdir.Neyzen tevfik şöyle diyor:Hayat, çatlak bardaktaki suya benzer.İçsen de tükenir içmesen de.Bu yüzden hayattan tat almaya bak.Çünkü yaşasan da bitecek yaşamasan da…Neyzen Tevfik
Onun için hataları kabul edip bunlarla yüzleşip,pişmanlık duymak ve nadim olup bir daha bu hataları yapmamak,insanı büyük veballerden ve alınan kul haklarından korur.Bu konuda çok dikkatli davranmak gerekir kardeşim.tebrik edereim çok güzel bir otokritikti.kutluyor ve şiirini ayakta alkışlıyorum.

Değerli kardeşim., şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.

ÜMİT
Gözümde uyku var bu ne yorgunluk
Sevilmek olmazsa sevmek mutsuzluk
Hasretim aşkına susuz çöl gibi
Gitmiyor gönlümde sana susuzluk

Kuruyan dudaklar seni heceler
Geçmiyor aşk dolu sensiz geceler

Yalnızlık bahtımın dinmez yarası
Seversen bitecek bu işkenceler

Bu şarkım gönlümün hasret şarkısı
Ümitsiz aşkımın ümit şarkısı
Bir değil yüz değil bin yıl geçsede
Alamaz gönlümü senden başkası

Kuruyan dudaklar seni heceler
Geçmiyor gündüzler sensiz geceler
Yalnızlık bahtımın dinmez yarası
Seversen bitecek bu işkenceler
Orhan Gencebay