öyle uzaklardasınki dokunamıyorum sana
gülüşün eritmiyor içimi
sevdalı bakışlarının hüznüyle
yoğrulmuyor sevdam
gecenin karanlığında yıldızlara karşı
sevdiğim şarkıları mırıldanıyorum
dudaklarımda dökülen melodiler
titretmiyor gönül telimi
bır kıyı kasabasının kahvesinde otururken
camlara vuran yağmurun sesini dinleyemiyorum
camların buğusu yansımıyor gözlerime
sabahın alevleri ısıtmıyor bedenimi...

Öyle uzaklardasınki şimdi uzansam
dokunamayacağım sana kavrayamayacağım ellerini
saramayacağım bedenini
elele yürüyemeyeceğim sahilde
sonsuzluğa uzanıp giden denizin köpüklü
dalgalarını yakalayacağım
ayaklarım değmeyecek o serin sulara...

Öyle uzaklardasınki
şimdi içtiğim çayların tadı bile buruk
yanlız çekilmiyor bu şehrin havası
yanan sigaramın dumanı bile
sensizliğin öfkesini öyle bir arttırıyorki
seni özlüyorum
biliyorum öyle uzaklardasınki
istesemde seni uzun bir zaman göremeyeceğim
neden ama neden bu ayrılık
ve daha ne kadar sürecek bu yanlızlık
ve daha ne kadar sürecek yüreğimi burkan bu bu acı...

Sen benim yanımdayken özlerdim seni
sen benim yanımdayken özlerdim sevgini
ellerini özlerdim,
cıvıltılı konuşmanı,
bana içli içli bakmanı,
ve o güzel gözlerini özlerdim
öyle uzaklardasınki
seni her geçen gün daha çok özlüyorum
daha çok seviyorum
öyle uzaklardasınki,öyle uzak.